Er zijn twee totaal verschillende vragen:
Wat zie je?
En:
Wat zou je kunnen zien?
Wat ik met mijn ogen zie versus wat ik in mijn verbeelding zou kunnen zien.
Er is een moment in de kunst waarop de voorstelling, het concreet werkelijke, tegen haar grens aanbotst en uiteenbarst – dan verschijnt het witte schilderij, de stilte van John Cage enzovoort. Iedereen kan een wit doek in gedachten opvullen met een willekeurig beeld uit de geschiedenis van de schilderkunst, of er een volkomen nieuw beeld bij bedenken.
Alsof iemand zegt: kijk niet maar stel je voor; luister niet maar verbeeld je.
Há duas perguntas completamente diferentes:
O que vês?
E a segunda:
O que poderias ver?
O que eu vejo com os olhos versus o que eu poderia ver imaginariamente.
E há um momento da arte em que a representação, o real concreto, chegou a um limite e rebentou – é então aí que aparece o quadro branco, o silêncio de John Cage, etc. Cada um, diante de um quadro branco, pode colocar lá, mentalmente, uma qualquer imagem da história da pintura ou uma nova imagem.
Era como se alguém dissesse: não vejas: imagina; não ouças: imagina
Tekst Gonçalo M. Tavares
Foto Ana Carvalho
Vertaling Harrie Lemmens
Leave a Reply