Begin september werd in Maputo, Hoofdstad van Mozambique, het nieuwste boek van Mia Couto, A Espada e a Azagaia (Het zwaard en de assegaai), gelanceerd. De presentatie vond plaats bij de Stichting Fernando Leite Couto, die ook de uitgever is.
Het boek is een vervolg op Vrouwen van as (2015), dat in vertaling van Harrie Lemmens door Querido werd uitgegeven. Centraal in dat boek staat de liefdesgeschiedenis tussen een Portugese sergeant en een jonge Afrikaanse vrouw tijdens het verzet tegen de koloniale overheersing aan het eind van de negentiende eeuw.
Mia Couto lichtte toe dat hij verschillende versies van de geschiedenis, uit het gezichtspunt van overwinnaars en overwonnenen, met elkaar heeft verweven. En bovendien ‘com saudade’ de naam van Gungunhana herinnert – de laatste heerser van het Rijk van Gaza, dat het centrum en het zuiden van Mozambique besloeg.
Bij de lancering van Vrouwen van as, gaf Mia Couto toe dat het opnieuw ophalen van deze geschiedenis risicovol was, op een moment dat de toestand in Mozambique gespannen was. Hij herinnerde zich een gesprek met de Mozambicaanse president, Filipe Nyusi, die bang was dat het boek mogelijk misbruikt zou kunnen worden om waanbeelden op te wekken (para despertar fantasmas). ‘Wij kunnen beter waanbeelden opwekken dan zij ons’, was het commentaar van Nyusi.
Op de foto: Mia Couto, (tweede van links) tijdens de presentatie.
Leave a Reply