Door Harrie Lemmens In restaurant O Theatro in Póvoa de Varzim, waar ik verleden jaar Portugals president Marcelo nog heb gegispt voor het onvermeld laten van de beroepsgroep der vertalers (zie Zon & Zeer van […]
Door Harrie Lemmens Het speelde zich driekwart eeuw geleden af in de Foz, daar waar de Douro bij Porto uitmondt in de Atlantische Oceaan: Dona Eulália, die sinaasappels verkocht op straat (‘Laranjas, laranjas, quem merca […]
Door Harrie Lemmens ‘Uit Amsterdam?’ riep de taxichauffeur uit die ons naar luchthaven Francisco Sá Carneiro in Porto bracht. ‘Daar ben ik een keer geweest, om te hockeyen.’ Anders dan in Nederland, waar hockey, de […]
Door Harrie Lemmens Met een koffer vol boeken zijn we op weg naar Hamburg om onze eigen bard Zuca Sardan zijn nieuwe dichtbundel te brengen, De hyena, niet de hond. Onze reis begint niet voorspoedig. […]
Door Harrie Lemmens Woorden. Ze worden gekoesterd of verguisd, liefdevol in de armen gesloten of vol walging op de mestvaalt van het onoorbare geworpen. Woorden. Ze zijn zacht als de streling van een hemelse engel […]
Door Harrie Lemmens Toerisme is een zegen, te veel en verkeerd toerisme een plaag – het is een open deur, maar die deur zal je maar terugzwiepend in het gezicht slaan. Dat is exact wat […]
Door Harrie Lemmens Vergeleken met de badkameromvang van Saint Joseph heeft restaurant Cacho Dourado (‘goudgele tros’) ridderzaalachtige afmetingen. En waar tijdens de lunch (almoço) een wildebras uit Uruguay richtingloos rondzoefde, beweegt nu, bij het avondeten […]
Door Harrie Lemmens Onderweg naar het Rossio loopt parallel met ons op door de middenstrook van de Avenida da Liberdade een ondanks de ruim dertig graden buitentemperatuur in keurigheid niet te overtreffen oude heer: panama […]
Door Harrie Lemmens Minuscuul is een te groot woord voor restaurant Saint Joseph in de Rua de São José (vandaar de naam) in hartje Lissabon. Bruine badkamertegeltjes, een manshoge koelkast, vier tafeltjes, achter de tap […]
Door Harrie Lemmens ‘Ja, een eind verderop, aan de andere kant van de Avenida da Liberdade. Maar eigenlijk kunt u net zo goed de metro nemen naar El Corte Inglês, dat gaat even snel en […]
Door Harrie Lemmens Het contrast had niet sterker kunnen zijn. Koninginnedag 1982 hapte ik een heimweeharing weg op de Nederlandse ambassade in Oost-Berlijn, waar vrolijkheid verdrongen werd door een voelbaar verlangen onder de aanwezige […]
Door Harrie Lemmens De postbode is weer geweest, wat meestal aanleiding geeft tot feestgedruis, maar nu snerpt de blues: ramsjexemplaren. Eindelijk begrijp ik het: net zoals veel slimme liefhebbers van literatuur hun leesvoer betrekken van […]
Door Harrie Lemmens De twintigste editie van het boeiende en sympathieke literair festival Correntes d’Escritas in het Portugese Póvoa de Varzim werd geopend door de even boeiende en sympathieke Portugese president Marcelo Rebelo de Sousa, […]
Door Harrie Lemmens Porto. Twee mannen op de hoek van de straat, druk in de weer met iets waarvan ze wellicht zelf niet wisten wat het was. Voorovergebogen turend naar hun handen. Roerloos rug aan […]
Door Harrie Lemmens Janota De snelle witte sneakers dansen voor me uit op het perron. Een rand van sokken die geen echte sokken zijn is zichtbaar, daarna blote huid tot vlak boven de enkel. De […]
Door Harrie Lemmens Fernando Pessoa schreef meer dan men gewoonlijk denkt over de liefde. Niet alleen in zijn beroemde brieven aan Ofélia, maar ook in vele, grotendeels na zijn dood uit zijn arca opgeviste gedichten […]
Door Harrie Lemmens Gevangenis De beste plaats om criminelen te scholen is de gevangenis. Dat is algemeen bekend. In de nor huizen de hoogleraren van de misdaad, dus wie er groen in binnentreedt, komt er […]
Door Harrie Lemmens Dichten, zo heet het, is een gewichtige, welhaast sacrale aangelegenheid, in zijn plechtige ernst alleen overtroffen door het spel van kleine kinderen in een hoekje van de kamer – ik denk terug […]
Door Harrie Lemmens We zaten aan de bar van een ouderwets bruin café achter een pilsje, mijn goede vriend en collega-vertaler P. en ik, en hadden net als de mummelend mopperende bejaarden uit de Muppet […]
Door Harrie Lemmens In het najaar van 2001 ontmoette ik José Eduardo Agualusa in het Duitse Homburg (waar Dostojewski graag mocht gokken in het casino). Ik had net de vertaling van zijn derde roman, Nação […]
Zuca-Magazine 2021