João Melo – Politiek correcte apartheid
De ophef in Nederland over wie wel en wie niet Amanda Gorman mag vertalen raast rond over de aardbol. Ook de Angolese schrijver João Melo wijdt er zijn column in de Braziliaanse literatuurkrant O Rascunho […]
De ophef in Nederland over wie wel en wie niet Amanda Gorman mag vertalen raast rond over de aardbol. Ook de Angolese schrijver João Melo wijdt er zijn column in de Braziliaanse literatuurkrant O Rascunho […]
Door Harrie Lemmens Het cruciale moment in het essentiële onderdeel van het rooms-katholieke geloof, de eucharistieviering, oftewel, voor wie onder u niet (meer) als vanzelfsprekend een belletje hoort rinkelen, de heilige mis genaamde eredienst waarin […]
Eind februari 2020, het rampjaar van het virus, zat hij bij ons aan tafel in een nog onbekommerd Póvo de Varzim, tijdens de eenentwintigste editie van literatuurfestival Correntes d’Escritas: de Angolese schrijver João Melo. (Geboren […]
Door Harrie Lemmens Er trekt van alles aan je gehaaste oog voorbij op Facebook, van efemere waan-van-de-dagdiscussies tot even zin- als tijdloze tot niets leidende voor-en-tegendebatten. Vanmorgen was het weer raak. Iemand met een Mening […]
Door Harrie Lemmens …en nu zijn we bijna een jaar verder en nog steeds verplicht een onzichtbare dwingeland ons tot binnenblijven, lippenkapjes en verplichte afstand, ondanks prikbeloften en ‘ik pik het niet meer’-gemor; nog steeds […]
In het najaar van 2016, toen we São Paulo aandeden – na deelname aan literair festival FLIC in Santa Catarina, de op een na zuidelijkste deelstaat van Brazilië, met veel Duits en in het verlengde […]
Door Harrie Lemmens Nieuwjaar – het zal wat. Mijn vrienden zijn verdwenen – het zal wat. Het jaar is om – het zal wat. Ambtenaar Belmiro is niet bijster optimistisch gestemd als 1936 zich aandient. […]
Ana Pessoa (Lissabon, 1982) begon al op jonge leeftijd met het schrijven van verhalen, waarmee ze diverse aanmoedigingsprijzen voor jong talent won. Sinds enkele jaren is ze overgestapt op het schrijven van boeken voor jongvolwassenen, […]
Door Harrie Lemmens Met Pasen 2011 waren Ana en ik in Belo Horizonte, de hoofdstad van de Braziliaanse deelstaat Minas Gerais. Een kort bezoek, drie dagen slechts. Meer tijd hadden we niet op onze trip […]
Door Harrie Lemmens Zomaar een dag uit het leven van een vertaler. E-mail van A. beantwoord met een verzoek om meer informatie omtrent de zeventiende-eeuwse Portugese militair Cadornega, die een prominente rol speelt in mijn […]
Door Harrie Lemmens Beste Itamar, Door je boek Torto Arado ben je een successchrijver geworden in je land Brazilië. Ook wij hebben erover en eruit gepubliceerd. Geen dank, graag gedaan. En toen werd je boos […]
Door Harrie Lemmens Nog twee jaar en Brazilië bestaat twee eeuwen. Op wat verkavelingen en ruilhandel in het zuiden na altijd binnen dezelfde grenzen – er zijn weinig landen die daarop kunnen bogen. Ons eigen […]
Door Harrie Lemmens Toen Dulce Maria Cardoso eind november 1975 halsoverkop met haar ouders Luanda, de hoofdstad van het net onafhankelijk geworden Angola ontvluchtte, voelde ze zich als elfjarig meisje ontheemd, zeker in Trás-os-Montes, waar […]
Door Harrie Lemmens Vanmorgen moest ik denken aan de Portugese dichter Al Berto (1948-1997). En nu, diep in de middag, denk ik opnieuw aan hem. Ik schrijf dit in Porto en het is achtendertig graden. […]
Door Harrie Lemmens Het was warm, erg warm, zeg maar heet, dat middaguur in Penacova, lieflijk plaatsje gelegen aan de Mondego tussen Santa Comba Dão, waar Salazars wieg stond, en Alma Mater Coimbra. Bekend om […]
Door Harrie Lemmens In restaurant O Theatro in Póvoa de Varzim, waar ik verleden jaar Portugals president Marcelo nog heb gegispt voor het onvermeld laten van de beroepsgroep der vertalers (zie Zon & Zeer van […]
Door Harrie Lemmens Het speelde zich driekwart eeuw geleden af in de Foz, daar waar de Douro bij Porto uitmondt in de Atlantische Oceaan: Dona Eulália, die sinaasappels verkocht op straat (‘Laranjas, laranjas, quem merca […]
Door Harrie Lemmens ‘Uit Amsterdam?’ riep de taxichauffeur uit die ons naar luchthaven Francisco Sá Carneiro in Porto bracht. ‘Daar ben ik een keer geweest, om te hockeyen.’ Anders dan in Nederland, waar hockey, de […]
Door Harrie Lemmens Met een koffer vol boeken zijn we op weg naar Hamburg om onze eigen bard Zuca Sardan zijn nieuwe dichtbundel te brengen, De hyena, niet de hond. Onze reis begint niet voorspoedig. […]
Door Harrie Lemmens Woorden. Ze worden gekoesterd of verguisd, liefdevol in de armen gesloten of vol walging op de mestvaalt van het onoorbare geworpen. Woorden. Ze zijn zacht als de streling van een hemelse engel […]
Zuca-Magazine 2021