Onze naamgever, huistekenaar en huisdichter mag niet ontbreken op deze dag van het gedicht. Daarom hier dit gedicht, dat ook te vinden is in de bundel Vijfentwintig keer Brazilië – Hedendaagse poëzie uit Brazilië, in 2011 uitgegeven door Poëziecentrum Gent in samenwerking met Europalia (nog steeds leverbaar.) Hier kunt u de tekst lezen die de vertaler uitsprak bij de presentatie van de bundel in 2011 in Gent. En om meer werk van Zuca Sardan te zien hoeft u maar te bladeren in Zuca-Magazine (digitaal en van papier).
De man in wit pak
De man in wit pak
met zwarte stropdas
kwam zichzelf tegen
in zwart pak
met witte stropdas
met zwarte tanden
witte pupillen
witte haren
en een zwart gezicht.
En de twee omarmden elkaar.
Toen begreep hij
dat hijzelf noch de een
noch de ander was
want hijzelf was nou
net het verschil tussen
elk van beiden:
voor de zwarte was hij de blanke
voor de blanke was hij de zwarte.
O sujeito de terno branco
O sujeito de terno branco
e gravata preta
topou com ele mesmo
de terno preto
e gravata branca
de dente preto
pupila branca
cabelo branco
e cara preta
E os dois se abraçaram.
Ele então percebeu
que ele mesmo não era
nem um nem outro
porque justamente
ele era a diferença
de cada qual:
pro preto ele era o branco
pro branco ele era o preto.
Vertaling Harrie Lemmens
Foto Ana Carvalho
Leave a Reply