Quotes

Geen enkele ruiker kan tippen aan de grote veelkleurigheid van Lissabon in de zon – Não há para mim flores como, sob o sol, o colorido variadíssimo de Lisboa.

30 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 59/60 – fr. 50 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Met tussenpozen licht blauwig wit een glimworm op – Espaçado, o pestanejar azul branco de um vaga-lume vai sucedendo-se a si mesmo

29 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 58 – fr. 50 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

…in de trieste wanorde van mijn verwarde gevoelens… – No desalinho triste das minhas emoções confusas…

28 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 56 – fr. 47 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Goudgekleurd stilstaan in de zon – Estagnar ao sol, douradamente

27 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 54 – fr. 45 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Maar dat onverwachte licht verzengt alles, verteert alles – Mas essa luz súbita cresta tudo, consume tudo

26 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 48 – fr. 39 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Soms denk ik dat ik de Rua dos Douradores nooit zal verlaten – Penso às vezes que nunca sairei da Rua dos Douradores.

25 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 43 – fr. 34 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Een zonnige dag opent voor ons weidse velden in een kleine kroeg – um dia de sol abre-nos campos largos no meio de um café de viela

24 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 42 – fr. 33 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Waarheen leidt de etalage voor de trap? – Para onde dá a montra do vão de escada?

23 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 34, fr. 25 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

In het diepst van mijn heilloos verwarde gevoelszin – no fundo confuso da minha sensibilidade fatal

22 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 39 – fr. 30 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Ik hoor de tijd vallen, druppel voor druppel – Oiço cair o tempo, gota a gota.

21 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 40 – fr. 31 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

God is het feit dat wij bestaan en dat dat niet alles is – Deus é o existirmos e isto não ser tudo.

20 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 31 – fr. 22 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

Als ik de wereld in mijn hand had, zou ik die ruilen voor een kaartje naar de Rua dos Douradores – Se eu tivesse o mundo na mão, trocava-o por um bilhete para a Rua dos Douradores

18 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 30 – fr. 18 Vertaling: Harrie Lemmens Foto: Ana Carvalho

Ik heb mijn eindeloze wezen gebaard, maar moest me met de verlostang uit mezelf trekken – Pari meu ser infinito, mas tirei-me a ferros de mim mesmo.

17 juni 2016

Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens

« 1 … 12 13 14 15 »

Geen enkele ruiker kan tippen aan de grote veelkleurigheid van Lissabon in de zon – Não há para mim flores como, sob o sol, o colorido variadíssimo de Lisboa.

Met tussenpozen licht blauwig wit een glimworm op – Espaçado, o pestanejar azul branco de um vaga-lume vai sucedendo-se a si mesmo

…in de trieste wanorde van mijn verwarde gevoelens… – No desalinho triste das minhas emoções confusas…

Goudgekleurd stilstaan in de zon – Estagnar ao sol, douradamente

Maar dat onverwachte licht verzengt alles, verteert alles – Mas essa luz súbita cresta tudo, consume tudo

Soms denk ik dat ik de Rua dos Douradores nooit zal verlaten – Penso às vezes que nunca sairei da Rua dos Douradores.

Een zonnige dag opent voor ons weidse velden in een kleine kroeg – um dia de sol abre-nos campos largos no meio de um café de viela

Waarheen leidt de etalage voor de trap? – Para onde dá a montra do vão de escada?

In het diepst van mijn heilloos verwarde gevoelszin – no fundo confuso da minha sensibilidade fatal

Ik hoor de tijd vallen, druppel voor druppel – Oiço cair o tempo, gota a gota.

God is het feit dat wij bestaan en dat dat niet alles is – Deus é o existirmos e isto não ser tudo.

Als ik de wereld in mijn hand had, zou ik die ruilen voor een kaartje naar de Rua dos Douradores – Se eu tivesse o mundo na mão, trocava-o por um bilhete para a Rua dos Douradores

Ik heb mijn eindeloze wezen gebaard, maar moest me met de verlostang uit mezelf trekken – Pari meu ser infinito, mas tirei-me a ferros de mim mesmo.

Weerzin die alleen maar uitzicht biedt op nog meer weerzin – Um tédio que inclui a antecipação só de mais tédio.

Leven is haken volgens een patroon van de anderen – Viver é fazer meia com uma intenção dos outros.

Een put die naar de hemel staart – um poço fitando o Céu

Ik schrijf zorgvuldig en onverschillig – escrevo com cuidado e indiferença

” Ik ben een Siamese tweeling die niet vastzit – sou irmãos siameses que não estão pegados.”

“Ik verschans mij achter mijn bureau tegen het leven – Achego-me à minha secretária como a um baluarte contra a vida “

“alleen op mijn stille kamer – no meu quarto quieto, sozinho “