Door Harrie Lemmens Niet alleen in mijn hoofd maar ook in de werkelijkheid buiten mij (ja, die bestaat ook) spring ik de laatste maanden van Amsterdam naar Lissabon, van Lissabon naar Berlijn en van Berlijn […]
Door Harrie Lemmens Het is vijf uur ’s ochtends in Amsterdam, de meeuwen krijsen alsof ze Janet Leigh neersteken en de stank uit de door de pikhouwelen van hun snavels opengereten vuilniszakken walmt omhoog naar […]
Door Harrie Lemmens Het was een feestelijke dag, die tweeëntwintigste februari 2022, toen de Portugese president Marcelo Rebelo de Sousa in Nederland was voor een bezoek aan het collega-staatshoofd en aan de tentoonstelling van Paula […]
Door Harrie Lemmens ‘Paradise lost!’ riep iedereen toen er in 2016 met het ontslag van Dilma, ruim een jaar na de aanvaarding van haar tweede ambtstermijn, een einde kwam aan dertien jaar paradijselijk geluk onder […]
De Braziliaanse schrijfster Kátia Bandeira de Mello (of Kátia Gerlach) woont en werkt al sinds jaren met haar Duitse man en hun twee kinderen in de Verenigde Staten. Ze heeft rechten gestudeerd en gedoceerd in […]
Door Harrie Lemmens Het blijft een interessant medium, Facebook, niet zozeer om wat er allemaal gezegd wordt door de rapporteurs, als wel om wat hun berichten zeggen over hen. Zo zag ik laatst een post […]
Door Harrie Lemmens Een oude man zit in een stoel, kijkt door het raam naar buiten en vraagt zich af hoe groot de wereld is. Ooit was hij zelf groot, bijna zo groot als de […]
Door Harrie Lemmens Mijn schoonmoeder, Dona Teresa, kan het niet vaak genoeg zeggen, met telkens weer glimmende ogen: de wieg van Portugal staat in het noorden, in Minho. Daar, in de schone stad Guimarães, werd […]
Door Harrie Lemmens In mijn column De stad schrapt de stress, schreef ik over de onrust van het bos tegenover de rust van de stad (voor het brein). Daarop ontvingen we een reactie die daar […]
Tekst van Maartje de Kort, op 24 november 2022 uitgesproken tijdens de bijeenkomst in het Instituto Cervantes in Utrecht ter gelegenheid van het eeuwfeest van José Saramago. Ik heb De weduwe vertaald (Terra do […]
Door Harrie Lemmens In mijn laatste column, De stad schrapt de stress, schreef ik over de onrust van het bos tegenover de rust van de stad (voor het brein). Daarop ontvingen we de volgende reactie, […]
Door Harrie Lemmens ‘Ga wandelen, ga naar het bos, de natuur in, dat is goed voor je, het leidt af van je gepieker,’ zeggen ze. ‘Je rust er van uit, komt tot jezelf, vindt harmonie,’ […]
Door Harrie Lemmens Op mijn gemak door Barcelos kuierend (terwijl Ana in de bibliotheek de aan Saramago gewijde fototentoonstelling Palavras e Silêncio, ‘Woorden en Stilte’, opbouwde), op mijn gemak door Barcelos wandelend – je moet […]
Door Harrie Lemmens ‘De dichter doet alsof’, met die boude bewering opent Fernando Pessoa zijn beroemde gedicht ‘Autopsychografie’ uit 1934. Gezien de titel is het een zelfanalyse: de dichter legt uit hoe hij ‘in elkaar […]
Op 7 september 2022 bestaat Brazilië tweehonderd jaar als onafhankelijke natie, na driehonderdtweeëntwintig jaar een Portugese kolonie te zijn geweest. Over het begin van de kolonie schreef Oswald de Andrade het gedicht Erro do português (Foutje […]
Door Harrie Lemmens Hoewel het op het moment van schrijven beloken Pasen is (nee nee, ik leg het niet uit, zoek het maar op, luie lezer!), toch nog even terug naar de Goede Week en […]
Door Harrie Lemmens Verleden week vrijdag had ik naar het Boekenbal gekund, maar helaas (of gelukkig?), dat ging niet, want ik moest een gedicht vertalen in het kader van de Boekenweek. Het tiende gedicht uit […]
Door Harrie Lemmens In de bus van de Portugese ambassade naar Den Haag Centraal was het weer zover. We stotterden langs het standbeeld van Willem I, die hoog op zijn bronzen ros de kordate energie […]
Door Harrie Lemmens ‘En zij getuigden dat ze een wit kruis in de lucht zagen met de heilige apostel Jacobus en talrijke bewapende en wit geharnaste ridders, die hen afslachtten, en hun nederlaag was zo […]
Door Harrie Lemmens In zijn onovertroffen Boek der rusteloosheid noteert Bernardo Soares: ‘Ik ben het levende podium waarop verschillende acteurs lopen die verschillende stukken spelen.’ Het was erg druk in het hoofd van Pessoa, zeker, […]
Zuca-Magazine 2021