Ana Luísa Amaral – De overspelige vrouw

We willen de onlangs overleden Portugese dichteres Ana Luísa Amaral eren met een drietal gedichten uit haar voorlaatste bundel Ágora (2019), die gewijd is aan allerlei Bijbelse taferelen die in de loop der eeuwen in de kunst zijn afgebeeld. Het zijn mooie en ontroerende, maar soms ook rauwe gedichten waarin de link met onze tijd nooit ver weg is. We hebben er drie voor u uitgekozen. Het eerste gedicht vindt u hier. Vandaag nummer twee: ‘De overspelige vrouw’. De bijbehorende, in de bundel opgenomen afbeelding is een schilderij van Pieter Bruegel de Oude. De foto is van Ana Carvalho.

De overspelige vrouw

Wat schreef Hij in het zand?,
dat is nog steeds de vraag,
en velen hebben hier later
hun zegje over gedaan,
en de wet voorgeschreven,

zoals zij die daar staan,
geschoeid en verheven
op het plateau

Konden ze lezen wat er stond in het zand,
de mensen daar?

Wist zij het?, haar handen gevouwen
voor haar buik, het hoofd lichtjes
gebogen

Of wisten de stenen het,
die nog op de grond liggen?,
voor de voeten van de farizeeërs
en de schriftgeleerden

de stenen, die niet sterven,
maar de kracht hebben om
vrouwen

te doden

ook nu nog

(Christus en de overspelige vrouw, Pieter Bruegel de Oude, 1565)

A mulher adúltera 

O que escreveu na areia?, 
ainda hoje se pergunta, 
e são várias as vozes 
dos que depois vieram, 
legislando, 

como os que estão aí, 
calçados e erguidos 
acima do degrau

Conseguiriam ler o que dizia a areia, 
os que ali estavam?, 

Soube-o ela?, as suas mãos cruzadas 
sobre o ventre, a cabeça inclinada 
gentilmente 

Ou souberam-no as pedras 
que se vêem ainda pelo chão?, 
aos pés dos fariseus 
e dos escribas 

as pedras, que não morrem, 
mas possuem o poder de 
matar 

mulheres 

ainda hoje

Vertaling Marilyn Suy
Foto Ana Carvalho

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.