Van de jong gestorven Braziliaanse schrijfster Ana Cristina Cesar, die net als de naamgever van ons magazine, Zuca Sardan, tot de vertegenwoordigers van de Poesia Marginal of de Geração Mimeógrafo wordt gerekend, publiceerden we in de afgelopen jaren drie gedichten: ‘Wanneer het zover is‘, ‘Het regent‘ en ‘Sonnet’, dat u hieronder aantreft.
Sonnet
Ik vraag me af of ik gek ben
Wie het weet, mag het zeggen
En of ik wel gezond ben
En ook of ik wel mezelf ben
Als ik mijn liefde niet laat zien
En doe alsof ik doe alsof
Ik van doen alsof hou terwijl
Ik doe alsof ik niet besta
Ik vraag u, beste mensen,
Wie is toch die blonde meid
Die Ana Cristina heet
En beweert dat ze iemand is
Vindt u dat ze er mag zijn
Of stelt ze echt niets voor?
*
Soneto
Pergunto aqui se sou louca
Quem quer saberá dizer
Pergunto mais, se sou sã
E ainda mais, se sou eu
Que uso o viés pra amar
E finjo fingir que finjo
Adorar o fingimento
Fingindo que sou fingida
Pergunto aqui meus senhores
Quem é a loura donzela
Que se chama Ana Cristina
E que se diz ser alguém
É um fenômeno mor
Ou é um lapso sutil?
Vertaling Marilyn Suy
Foto Ana Carvalho
Leave a Reply