João Luís Barreto Guimarães – Helderheid

Dit is het achtste gedicht dat wij in Zuca-Magazine publiceren van João Luís Barreto Guimarães, de Portugese plastisch chirurg die poëzie gebruikt bij de opleiding van artsen. Uit zijn nieuwste bundel, Claridade (‘Helderheid’):

Elegie voor F.
                                                         Tocas en Raquel

Na zijn heengaan
zat er een scheur in de lucht
op de plaats
die hij had ingenomen. Dat noemen wij: afgrond. Het was
de ruimte die hij bezette
(afgetekend als
een schaduw) een plek die
van hem was en die
zijn lichaam (de lucht verroerend)
invulde als hij zich
roerde.
          We zien hem overal. Want
het lukt de lucht niet die leegte
op te vullen (dat
stukje niets) waar hij
koppig voort blijft
leven.

*

Elegia para F.
                                                         Tocas e Raquel

Depois que
ele partiu ficou rasgado no ar
o lugar
que ocupava. A isso chamamos: abismo. Era
o espaço que ele usava
(do recorte
de uma sombra) um sítio que
era seu e que
o seu corpo preenchia (dealojando o ar)
sempre que se
deslocava.
          Vemo-lo por toda a parte. Porque
não há forma d o céu preencher
esse vazio (esse
pedaço de nada) onde ele
insiste em estar
vivo.

Vertaling Harrie Lemmens
Foto Ana Carvalho