Jorge de Sena, in 1919 geboren in Lissabon, kreeg een technische opleiding en werkte tot eind jaren vijftig op het terrein van de stadsontwikkeling, maar zijn hart lag bij de literatuur. Hij schreef gedichten, verhalen, romans en studies over dichters. Om politieke redenen moest hij Portugal verlaten en hij verbleef, nu als fulltime schrijver en letterkundige, zes jaar in Brazilië, tot daar de generaals de macht grepen. Hij kreeg een uitnodiging om in Amerika te doceren en bleef daar tot aan zijn dood in 1978. Drie van zijn boeken verschenen in de jaren negentig in Nederland bij De Prom, vertaald door Arie Pos.
Uit de bundel Fidelidade publiceren we hier het gedicht ‘Isto’, ‘Dit’.
Verlang niets, vraag niets, verwacht niets.
Dit, dat voorbijgaat als leven en door jou
wordt gemeten in dagen, uren en minuten,
of voorbijgaat als tijd en door jou wordt gemeten
in rimpels en herinneringen en sombere
en vredige beelden van helemaal niets,
soms vrolijk maar somber;
ja: dít, waaraan jij namen geeft, dat je afzondert
van al de rest waarin en waaruit het opduikt;
dít, dat je niet meer wilt, niet meer bekijkt en
waarvan je niets meer verwacht, maar dat je wilt,
waarnaar je altijd vraagt en waarop je wacht;
dít, dat jij niet bent en dat niet met jou heengaat
en niet blijft als jij heengaat; waaraan je niet denkt,
want als je meet meet je slechts en doe je
niets anders dan meten – alleen dit,
dit slechts, enkel en alleen dit:
verlang niets, vraag niets, verwacht niets,
want het weinige of vele is alles wat je rest.
***
Não queiras, não perguntes, não esperes.
Isto que passa como vida e tu
medes em dias, horas e minutos,
ou como tempo passa e vais medindo
em rugas e lembranças e em sombrias
e plácidas visões de coisa alguma,
às vezes sorridentes, mas sombrias;
sim: isto, a que dás nomes, que separas
do resto em que surgiu, de que surgiu;
isto, que já não queres, não interrogas,
de que já nada esperas, mas que queres,
por que perguntas sempre, e por que esperas;
isto, que não és tu, nem vai contigo,
nem fica quando vais; em que não pensas,
porque ao medir apenas medes e
nada mais fazes que medir – só isto,
apenas isto, isto unicamente:
não queiras, não perguntes, não esperes,
que o pouco ou muito é tudo o que te resta.
Vertaling Harrie Lemmens
Foto Ana Carvalho
Leave a Reply