Door Harrie Lemmens
Het was een feestelijke dag, die tweeëntwintigste februari 2022, toen de Portugese president Marcelo Rebelo de Sousa in Nederland was voor een bezoek aan het collega-staatshoofd en aan de tentoonstelling van Paula Rego in het Kunstmuseum in Den Haag. Het een ’s ochtends, het ander ’s middags.
Maar een mens, en zeker een Portugees, moet ook eten, en de sympathieke ambassadeur, António Almeida Lima, neef van ’s lands grootste schrijver, António Lobo Antunes, had daarvoor zorggedragen in zijn ambtswoning. Een twintigtal genodigden schaarde zich rond de grote tafel in de ruime eetkamer. Onder hen ook Ana en ik.
Voorafgaand aan de lunch was mij namelijk de eer te beurt gevallen door Marcelo onderscheiden te worden met het commandeurschap in de Orde van de Infant Dom Henrique. De derde reden van zijn bezoek en ik mocht naast hem plaatsnemen voor de soep in de kleuren van de Portugese vlag, gevolgd door andere verfijnde gerechten en even verfijnde Portugese wijnen.
We spraken uiteraard over de Portugese literatuur (de president is een groot literatuurliefhebber en -kenner), de schrijvers en dichters die ik heb vertaald en de stand van zaken van het Portugees in Nederland. O jee, die is niet best, dacht ik, maar laat dat de stemming en de maaltijd niet bederven, en ik vertelde hem over mijn tien maanden eerder verschenen en al praktisch uitverkochte Licht op Lissabon – Stadsverhalen, waarin ik met schrijvers door Portugals hoofdstad dwaal.
Ook daar werd en wordt gegeten, zoals in restaurant A Gaúcha, vlak bij het Casa dos Bicos, waarin de Stichting José Saramago een onderkomen heeft gevonden: ‘Een klandizie van rechters en andere hogere ambtenaren, die aan hun tafels bediend worden door kelners die…’
‘O quê? Hoe heet dat, zegt u? A Gaúcha? Wat krijgen we nou?! Een Nederlander die mij een restaurant in mijn Lissabon noemt dat ik niet ken?! Dat boek wil ik lezen. Is het vertaald?’
Dat was het nog niet, maar is het inmiddels wel, door Leonor Raven. De Portugese president kan het nu dus lezen, net als al zijn onderdanen, vanaf woensdag 7 juni, de dag waarop het door uitgeverij Contraponto gepresenteerd wordt in Palácio Galveias, met als titel Luz de Lisboa – a cidade aos olhos de um holandês. En met een voorwoord van José Eduardo Agualusa, dat u hier in het Portugees en het Nederlands kunt lezen.
Doem-me a cabeça e o universo.
Mijn hoofd en de wereld doen zeer.
Fernando Pessoa
Um novo sol já vai raiar.
Een nieuwe zon zal stralen.
Vinicius de Moraes
Foto Ana Carvalho
Leave a Reply