Vandaag, 16 maart, is het dertig jaar geleden dat de flamboyante Portugese feministe, politica en dichteres Natália Correia, geboren op 13 september 1923 op de Azoren, kwam te overlijden in haar stad Lissabon. Om haar te herdenken haar gedicht ‘Credo’, dat terug te vinden is in onze bundel Ik heb de tijd op je naam laten vallen – vrouwenstemmen uit vijf eeuwen, die in oktober 2021 verscheen bij uitgeverij Koppernik. In september van dit jaar zullen we aandacht besteden aan haar honderdste geboortedag, die in Portugal het hele jaar door gevierd wordt.
Credo
Ik geloof in engelen overal in het rond,
geloof in de godin met ogen als opalen,
geloof in liefde met muziek als achtergrond,
geloof in feeën, sprookjes en verhalen;
ik geloof in trucs, die niemand nog ooit vond,
om wat vals klinkt in balans te laten stralen,
geloof dat alles eeuwig is in één second’,
en dat een hemel híer de latere zal bepalen,
ik geloof in goden van een zuiverder natuur,
in kleine bloempjes nederig langs de muur,
in geest en lichaam na de dood nog samen,
ik geloof in ’t ongelooflijke, de mooiste zaken,
in rozen die de wereld zullen vervolmaken,
ik geloof in liefdes gouden vleugels. Amen.
__________
Credo
Creio nos anjos que andam pelo mundo,
creio na deusa com olhos de diamantes,
creio em amores lunares com piano ao fundo,
creio nas lendas, nas fadas, nos atlantes;
creio num engenho que falta mais fecundo
de harmonizar as partes dissonantes,
creio que tudo é eterno num segundo,
creio num céu futuro que houve dantes,
creio nos deuses de um astral mais puro,
na flor humilde que se encosta ao muro,
creio na carne que enfeiHça o além,
creio no incrível, nas coisas assombrosas,
na ocupação do mundo pelas rosas,
creio que o amor tem asas de ouro. Amén.
Vertaling Harrie Lemmens
Foto Ana Carvalho
Leave a Reply