Zoals eerder aangekondigd, starten we een nieuwe reeks in Zuca-Magazine: fragmenten uit Fernando Pessoa’s grote project Fausto – Tragédia Subjectiva. Op 13 juni, zijn geboortedag, kreeg u al een voorproefje.
1.
Ach, alles is analogie en symbool!
De wind die strijkt en kille nachten
zijn iets anders dan nacht en wind –
schaduwen van wind en gedachten.
Alles wat wij zien is iets anders.
De weidse vloed, de woelige vloed
is de echo van een andere vloed, daar
waar de wereld werkelijk aandoet.
Alles wat wij hebben is vergetelheid.
De strijkende wind, verkillende nachten
zijn schaduwen van spelende handen
die de schijn van dit alles bedachten.
Ah, tudo é símbolo e analogia!
O vento que passa, a noite que esfria
São outra cousa que a noite e o vento —
Sombras de vida e de pensamento.
Tudo que vemos é outra cousa.
A maré vasta, a maré ansiosa,
É o eco de outra maré que está
Onde é real o mundo que há.
Tudo que temos é esquecimento.
A noite fria, o passar do vento
São sombras de mãos cujos gestos são
A ilusão mãe desta ilusão.
Fernando Pessoa, Fausto
Relógio d’Água, Lisboa 2013, blz. 39
Vertaling Harrie Lemmens
Foto’s Ana Carvalho
Leave a Reply