Dulce Maria Cardoso (1964) is geboren in Trás-os-Montes, Portugal. Ze bracht haar jeugd door in Angola en keerde in 1975 terug naar Portugal. Ze studeerde rechten en schreef filmscripts. Haar debuutroman, Campo de Sangue (2002) werd toentertijd juichend ontvangen door de pers en onderscheiden met de Prémio Acontece. Keerzijde (O chão dos pardais 2009) is haar derde roman en opnieuw het bewijs dat deze schrijfster tot de literaire top van Portugal behoort.
Keerzijde gaat op het eerste gezicht over Alice, een rijke vrouw die vereenzaamt in een riante woning en een ongelukkig huwelijk. Maar het verhaal gaat al snel over naar haar man, Afonso. Hij is net in een ingewikkelde relatie beland met zijn minnares Sofía. Hij is een machtige man en dat weet hij. Maar zij heeft ook macht: over hem. Deze verhalen maken plaats voor die van de kinderen Manuel en Clara, beiden niet geslaagd in het leven zoals van hen werd verwacht. Ook zij hebben eigen versies van het familieverhaal. En het verhaal van het dienstmeisje Elisaveta leert ons dat zij zelf een zeer innige relatie onderhoudt met een van de gezinsleden. Een verhaal dat als een estafettestokje steeds wordt doorgegeven naar een ander romanfiguur. Hierdoor krijgt deze roman een diepgang die op verrassende wijze inzicht geeft in de verhoudingen binnen één gezin.
Keerzijde is haar tweede vertaalde roman in het Nederlands. Haar eerste roman die vertaald werd, was Violeta en de engelen (Os meus sentimentos), waarover de pers schreef:
Haar stijl is zinderend (…) een schitterende roman die je, net als de mooiste muziek, steeds weer in vervoering brengt, (De Standaard). Een prachtige roman, (NRC Handelsblad). Violeta’s toon is onverwisselbaar de hare, met een prachtig oog voor details, (Trouw). Ieder woord is weloverwogen en de taal klinkt als muziek. Ook in vertaling. (De Volkskrant). Betoverend vertelprocedé, (Het Parool).
Beide titels zijn vertaald door Harrie Lemmens.
Keerzijde verschijnt bij Uitgeverij Prominent
Leave a Reply