Het besef van de onbewustheid van het leven. A consciência da inconsciência da vida.
Uit: Boek Der Rusteloosheid / Livro do Desassossego – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 81 – fr. 68 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
juli 2016
De avond valt eentonig en zonder regen in een mat, onzeker licht. A tarde cai monótona e sem chuva, num tom de luz desalentado e incerto.
Uit: Boek Der Rusteloosheid / Livro do Desassossego – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 79 – fr. 66 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
Macunaíma – de held zonder enig karakter
Het begin van Brazilië, of liever: het tweede begin van Brazilië, Door Mario de Andrade In 1500 bereikt Pedro Álvares Cabral op weg naar India onbekend grondgebied. In zijn gezelschap bevindt zich Pêro Vaz de […]
Het volmaakte uit zich niet. O perfeito não se manifesta.
Uit: Boek der Rusteloosheid / Livro do Desassossego – Fernando Pessoa Vertaling: Harrie Lemmens, p. 77 – fr. 64 Foto: Ana Carvalho Privédomein De Arbeiderspers 2015
De geur van de aarde in Afrika
Door António Lobo Antunes Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik ergens anders thuishoorde. Ik snapte de woorden niet die ze tegen me zeiden en ik vond het gek dat de mensen niet hoorden […]
Louteringsberg − preludium van hel of hemel?
Uit: God is een Braziliaan van Harrie Lemmens Het is stil als we door de Rua dos Andradas naar het Praça da Alfândega lopen. Een oudere blonde dame in mantelpak spreekt voor een kerk een […]
Prémio Machado de Assis naar Ignácio de Loyola Brandão
De belangrijkste Braziliaanse literaire prijs, de Prémio Machado de Assis, kende tot dit jaar meerdere winnaars, verdeeld over diverse genres. Nu is het een oeuvreprijs geworden. De eerste auteur aan wie 20 juli aanstaande de […]
Wij leven in een schemering van het bewustzijn – Vivemos, num lusco-fusco da consciência.
Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 76 – fr. 63 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
Zon & Zeer – Een cafezinho in camouflagepak
Door Harrie Lemmens Toen we onderweg van Porto naar Lissabon stopten bij pompstation Pombal, zaten daar militairen in camouflagepakken ontspannen koffie te drinken. Heel veel militairen. Op hun hoofd geen helm maar een slappe (uitgaans?) […]
Een boek laat zich niet dicteren – António Lobo Antunes
“Als ik niet schrijf, voel ik me schuldig. Toch wordt het voor mij steeds moeilijker te schrijven.”
Ik ben de ruïne van gebouwen die nooit meer zijn geweest dan ruïnes – Sou ruínas de edifícios que nunca foram mais do que essas ruínas
Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 74 – fr. 61 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
En allemaal kronkelen ze als palingen in een teil – E todos como enguias num alguidar, se enrolam entre eles e se cruzam uns acima dos outros
Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 73 – fr. 59 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
…en ik mij een ogenblik hoog in de lucht waande, als een kind in een schommel – e um momento me senti alto, como a criança num balouço
Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 71 – fr. 59 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
Een minzame vrolijkheid die mij als oud vuil wegveegde – uma alegria amiga que me escorreu para o lixo
Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 68 – fr. 56 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
Ik draag het besef van mijn nederlaag mee als een overwinningsvaandel – Levo comigo a consciência da derrota como um pendão de vitória.
Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 65 – fr. 54 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens
Vrouwen van as – Mia Couto
Opmerking vooraf Dit boek gaat over de laatste dagen van wat de Gazastaat heette, het op een na grootste door een Afrikaan geleide keizerrijk in Afrika. Ngungunyane (of Gungunhana, zoals hij bekend werd bij de […]
Laat de doden hun doden begraven – Samuel Rawet
Samuel Rawet (1929-1984) belandde in de jaren dertig op zevenjarige leeftijd in Brazilië, toen zijn ouders, Poolse Joden, vluchtten voor de nazi-dreiging. Hij groeide op in Rio de Janeiro en werkte in de jaren vijftig […]
Een doodse grijze lucht met hier en daar, als rimpels, nog donkerder wolken – um céu cinzento morto, aqui e ali arrepanhando-se em nuvens mais negras
Uit: Boek Der Rusteloosheid – Fernando Pessoa De Arbeiderspers 2015, p. 61 – fr. 51 Foto: Ana Carvalho Vertaling: Harrie Lemmens