António Lobo Antunes

António Lobo Antunes (Lissabon, 1942) debuteerde in 1979 met Memória de Elefante en heeft sindsdien eenendertig boeken  gepubliceerd, waarvan er tien zijn vertaald in het Nederlands. Hij schrijft columns, (crónicas) voor het Portugese tijdschrift Visão waarvan een selectie daaruit inmiddels in vijf delen is uitgegeven. Hij wordt beschouwd als de grootste en belangrijkste hedendaagse Portugese schrijver. Hij is onderscheiden met een groot aantal Portugese en internationale literaire prijzen. Zijn werk is sterk beïnvloed door de koloniale oorlog in Afrika in de jaren zestig en zeventig. Hij wordt gezien als een groot vernieuwer van de romanvorm.

Bilbliografie:

Os Cus de Judas (1979) – De Judaskus
Conhecimento do Inferno (1980)
Explicação dos Pássaros (1981) – Vogelvlucht
Fado Alexandrino (1983) – Fado Alexandrino
Auto dos Danados (1985) – Dans der verdoemden
As Naus (1988)
A Besta do Paraíso (1989)
Tratado das Paixões da Alma (1990)
A Ordem Natural das Coisas (1992)
A Morte de Carlos Gardel (1994)
A História do Hidroavião (1994)
O Manual dos Inquisidores (1996) – Het handboek van de inquisiteurs
O Esplendor de Portugal (1997) – De glans en pracht van Portugal
Livro de Crónicas (1998)
Exortação aos Crocodilos (1999) – Preek tot de krokodillen
Não Entres Tão Depressa Nessa Noite Escura (2000) – Verdwijn niet zo snel in die donkere nacht
Que Farei Quando Tudo Arde? (2001)
Segundo Livro de Crónicas (2002)
Boa Tarde às Coisas Aqui em Baixo (2003)
Eu Hei-de Amar uma Pedra (2004)
D’este viver aqui neste papel descripto: cartas da guerra (2005) Mijn winterkat mijn lief (Brieven an mijn vrouw)
Ontem Não te vi em Babilónia (2006)
Terceiro Livro de Crónicas (2006)
O Meu Nome é Legião (2007)
O Arquipélago da Insónia (2008)
Que Cavalos São Aqueles Que Fazem Sombra no Mar? (2009) – Paardenschaduw op zee
Sôbolos Rios Que Vão (2010)
Comissão das Lágrimas (2011)
Não é Meia-Noite quem quer (2012)
Caminho como uma casa em chamas (2014) – Als een brandend huis